ال 90

بررسی داچیا لوگان (تندر ۹۰) در بازار ایران

داچیا لوگان که در بازار ایران با نام تندر ۹۰ شناخته می‌شود، در ابتدا به عنوان یک خودروی اقتصادی و مقرون‌به‌صرفه معرفی شد. قرار بود نسخه پایه این خودرو، یعنی مدل E0، با قیمتی مشابه خودروهای قدیمی‌تر همچون پیکان عرضه شود. با این حال، در نهایت قیمت نهایی این محصول بالاتر از پیش‌بینی‌ها تعیین شد.

با وجود افزایش قیمت، مشخصات فنی مناسب، اشتراکات مکانیکی با خودروهایی مانند رنو مگان ۱۶۰۰، استهلاک پایین و دوام بالای قطعات باعث شد تندر ۹۰ به مرور زمان ارزش خود را حفظ کند. بررسی‌های بازار امروز نشان می‌دهد که مدل E2 این خودرو حتی قیمتی بالاتر از برخی محصولات داخلی همچون پژو پارس LX دارد؛ در حالی که در گذشته، پژو پارس خودرویی لوکس‌تر از تندر ۹۰ تلقی می‌شد. این تغییرات نشان‌دهنده اهمیت عواملی مانند کیفیت ساخت، دوام قطعات و هزینه‌های نگهداری در تصمیم‌گیری مصرف‌کنندگان است، فراتر از صرفاً ظاهر خودرو.

البته تندر ۹۰ بدون ایراد هم نیست؛ هندلینگ متوسط، استفاده از ترمزهای عقب کاسه‌ای و ارگونومی نه‌چندان راحت صندلی‌ها ممکن است در برخی شرایط باعث نارضایتی راننده شود. با این وجود، مصرف سوخت اقتصادی، استهلاک پایین، دوام بالای قطعات و هزینه‌های نگهداری مقرون‌به‌صرفه، همچنان این خودرو را به یکی از انتخاب‌های پرطرفدار بازار تبدیل کرده است.

ویژگی‌ها و مشخصات فنی تندر ۹۰

در نگاه اول، تندر ۹۰ خودرویی ساده و کم‌آپشن به نظر می‌رسد؛ طراحی مینیمالیستی و استفاده از پلاستیک‌های سخت در کابین نیز این تصور را تقویت می‌کند. اما کیفیت ساخت بالا و استهلاک اندک این خودرو جایگاه ویژه‌ای برای آن در میان مصرف‌کنندگان ایجاد کرده است.

یکی از نقاط قوت تندر ۹۰، پیشرانه ۱.۶ لیتری آن است که علاوه بر مصرف سوخت مناسب، توان کافی برای مصارف روزمره را فراهم می‌کند. عملکرد هماهنگ گیربکس با موتور نیز موجب شده تا در رانندگی شهری و جاده‌ای، شتاب‌گیری مناسبی ارائه دهد. فضای کابین جادار و صندوق عقب بزرگ، این خودرو را به گزینه‌ای مناسب برای خانواده‌ها تبدیل کرده است.

از منظر هندلینگ، نباید انتظارات بالایی داشت؛ چرا که سیستم تعلیق ساده و مرکز ثقل نسبتاً بالا موجب می‌شود در پیچ‌های تند عملکرد ایده‌آلی نداشته باشد. با این حال، سیستم تعلیق نرم تندر ۹۰ ضربات جاده را به خوبی جذب کرده و سواری راحتی را برای سرنشینان به همراه دارد.

در زمینه ایمنی نیز این خودرو عملکرد مناسبی داشته و توانسته در تست‌های تصادف استاندارد نتایج قابل قبولی کسب کند. وجود بازار دست دوم قوی و شبکه گسترده خدمات پس از فروش، ارزش خرید تندر ۹۰ را بیش از پیش افزایش داده است.

در مجموع، تندر ۹۰ با وجود طراحی ساده و امکانات محدود، به لطف کیفیت ساخت بالا، استهلاک کم و دوام قطعات، همچنان یکی از مطمئن‌ترین و اقتصادی‌ترین گزینه‌های بازار به شمار می‌آید.

بررسی فضای داخلی تندر ۹۰

کابین تندر ۹۰ با طراحی ساده و کاربردی شکل گرفته است. در این فضا خبری از متریال لوکس یا المان‌های طراحی مدرن نیست و بیشتر بخش‌های داشبورد و رودری‌ها از پلاستیک سخت ساخته شده‌اند. هرچند در مقایسه با برخی رقبای چینی نظیر جک J4 یا گزینه‌های داخلی مانند دنا پلاس، طراحی داخلی تندر ۹۰ جذاب به نظر نمی‌رسد، اما همین سادگی به دوام بالاتر قطعات و کاهش استهلاک آن کمک کرده است.

صندلی‌های این خودرو راحتی چشمگیری ارائه نمی‌دهند، به‌ویژه در ردیف عقب که طراحی آن‌ها شبیه نیمکت است و در سفرهای طولانی ممکن است باعث خستگی سرنشینان شود. با این حال، فضای پای کافی و ارتفاع مناسب سقف در هر دو ردیف جلو و عقب باعث شده تا کابین تندر ۹۰ نسبت به بسیاری از رقبا جادارتر باشد. این ویژگی به همراه صندوق عقب بزرگ، آن را به گزینه‌ای مناسب برای خانواده‌ها تبدیل کرده است.

طراحی داشبورد ساده و کاربردی است و ادوات کنترلی در دسترس راننده قرار دارند. گرچه تندر ۹۰ در بخش امکانات رفاهی حرف زیادی برای گفتن ندارد، اما چیدمان منطقی کلیدها و ادوات، کار با آن‌ها را آسان کرده است. دید راننده به جلو و طرفین بسیار خوب است که این موضوع را می‌توان مدیون طراحی جعبه‌ای بدنه و شیشه‌های بزرگ دانست. البته دید عقب کمی محدود بوده و ممکن است هنگام پارک‌کردن به کمک حسگر یا دوربین نیاز باشد.

یکی دیگر از نکات مثبت کابین تندر ۹۰، کیفیت بالای ساخت قطعات داخلی است. هرچند ظاهر داشبورد و تریم‌های داخلی جذابیت بصری چندانی ندارند، اما دوام بالای این قطعات موجب می‌شود کابین در طول زمان کمتر دچار سر و صدای اضافی شود. در مجموع، هرچند تندر ۹۰ از نظر طراحی داخلی و امکانات رفاهی در سطح بالایی قرار ندارد، اما با فضای جادار، کیفیت ساخت مناسب و کابینی کاربردی، همچنان گزینه‌ای قابل قبول برای استفاده روزمره و سفرهای خانوادگی به شمار می‌آید.

بررسی طراحی ظاهری تندر ۹۰

تندر ۹۰ خودرویی است که در طراحی آن، اولویت با کاهش هزینه‌های تولید و افزایش کارایی بوده است. این رویکرد باعث شده تا ظاهر خودرو ساده، بی‌پیرایه و عاری از پیچیدگی‌های رایج در طراحی خودروهای مدرن باشد.

در نمای جلو، چراغ‌های بزرگ و ساده بدون خطوط تیز یا المان‌های پیچیده به چشم می‌خورند و جلوپنجره‌ای معمولی برای تهویه مناسب موتور تعبیه شده است. نمای جانبی نیز از خطوط صاف و بدون زوایای خاص تشکیل شده که تولید و مونتاژ بدنه را تسهیل می‌کند. ابعاد استاندارد پنجره‌ها و ارتفاع نسبتاً بلند ستون‌ها، به افزایش فضای داخلی کمک کرده‌اند. این سبک طراحی هرچند در نگاه اول فاقد جذابیت‌های بصری است، اما برای کسانی که به دنبال خودرویی کاربردی هستند، نکته‌ای مثبت محسوب می‌شود.

در بخش عقب خودرو، چراغ‌های عمودی با طراحی کلاسیک دیده می‌شوند که هماهنگی مناسبی با سایر قسمت‌های بدنه دارند. صندوق عقب با طراحی جعبه‌ای، فضای بار قابل توجهی را فراهم کرده و کارایی خودرو را در استفاده‌های روزمره افزایش داده است. با وجود سادگی ظاهری، تناسب نسبی در ابعاد و خطوط بدنه باعث شده تا تندر ۹۰ حتی پس از سال‌ها، ظاهر قابل قبولی داشته باشد.

در مجموع، تندر ۹۰ با تمرکز بر کاربرد، دوام و سادگی طراحی شده است. هرچند از نظر جذابیت ظاهری در مقایسه با رقبای امروزی حرف چندانی برای گفتن ندارد، اما استحکام بدنه و طراحی منطقی، این خودرو را به یکی از گزینه‌های قابل اعتماد در بین خودروهای اقتصادی بدل کرده است.

بررسی مشخصات فنی تندر ۹۰ (L90)

تندر ۹۰ با پیشرانه‌ای ۱.۶ لیتری ۱۶ سوپاپ عرضه شده که توانایی تولید حداکثر ۱۰۵ اسب بخار قدرت و ۱۴۰ نیوتن‌متر گشتاور را دارد. این موتور تنفس طبیعی که به «موتور ال ۹۰» معروف است، در کنار یک گیربکس ۵ سرعته دستی یا ۴ سرعته اتوماتیک قرار گرفته و ترکیبی از عملکرد مناسب و دوام بالا را ارائه می‌دهد.

موتور تندر ۹۰ نسبت به کیفیت سوخت حساسیت کمتری دارد و در شرایط مختلف آب و هوایی عملکرد پایداری از خود نشان می‌دهد. نسخه‌های جدیدتر این خودرو با گیربکس JHQ و کلاچ هیدرولیکی عرضه شده‌اند که در مقایسه با مدل‌های قدیمی، مشکلاتی مانند روغن‌ریزی و سفتی تعویض دنده را تا حد زیادی کاهش داده‌اند.

مصرف سوخت ترکیبی ال ۹۰ در نسخه دستی حدود ۶.۹ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر است که رقمی مناسب برای یک خودروی اقتصادی محسوب می‌شود. با ظرفیت باک ۵۰ لیتری، این خودرو می‌تواند مسافت قابل توجهی را بدون نیاز به سوخت‌گیری طی کند. حداکثر دور موتور آن به ۵۷۵۰ دور در دقیقه می‌رسد و با ضرایب دنده مناسب، کشش خوبی در جاده‌های شهری و بین‌شهری ارائه می‌دهد.

عمر مفید بالای موتور و گیربکس تندر ۹۰، در کنار مصرف سوخت بهینه، از این خودرو انتخابی ایده‌آل برای کسانی ساخته که به دنبال خودرویی اقتصادی، کم‌استهلاک و بادوام هستند.

ابعاد و اندازه‌های تندر ۹۰

مشخصات کلی تندر ۹۰ E2

• کشور سازنده: ایران (تحت لیسانس رنو فرانسه)
• سال طراحی: ۲۰۰۵
• نوع موتور: ۴ سیلندر ۱۶ سوپاپه
• تنفس موتور: طبیعی
• انتقال نیرو: دیفرانسیل جلو
• حداکثر قدرت: ۱۰۵ اسب بخار در ۵۷۵۰ دور در دقیقه
• حداکثر گشتاور: ۱۴۰ نیوتن‌متر در ۳۷۵۰ دور در دقیقه
• جعبه دنده: ۵ سرعته دستی
• شتاب ۰ تا ۱۰۰: ۱۰.۲ ثانیه
• حداکثر سرعت: ۱۸۳ کیلومتر در ساعت
• استاندارد آلایندگی: یورو ۲
• مصرف سوخت شهری: ۹ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر
• مصرف سوخت خارج شهری: ۵ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر
• مصرف سوخت ترکیبی: ۶.۹ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر

امکانات و تجهیزات تندر ۹۰

نسخه‌های اولیه تندر ۹۰ همچون مدل‌های E0 و E1 با امکاناتی بسیار محدود عرضه شدند، تا جایی که حتی برخی امکانات ساده مانند چراغ داشبورد یا آینه آفتابگیر نیز در آن‌ها حذف شده بود. با این حال نسخه E2، که نسخه‌ای کامل‌تر محسوب می‌شود، امکانات بیشتری ارائه می‌دهد که البته همچنان نسبت به رقبا ساده به نظر می‌رسد. از جمله تجهیزات این خودرو می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• کیسه هوای جلو برای راننده و سرنشین
• سیستم ترمز ضد قفل (ABS) به همراه توزیع الکترونیکی نیروی ترمز (EBD)
• فرمان هیدرولیک
• تهویه مطبوع دستی
• چراغ مه‌شکن جلو و عقب
• تنظیم ارتفاع نور چراغ‌های جلو از داخل کابین
• کامپیوتر سفری
• آینه‌های جانبی برقی
• شیشه‌های برقی جلو

نکته قابل توجه این است که از سال ۱۳۹۸، رینگ آلومینیومی که پیش‌تر در مدل E2 به صورت استاندارد عرضه می‌شد، به صورت آپشن سفارشی ارائه شد.

هرچند امکانات رفاهی این خودرو در مقایسه با بسیاری از رقبای چینی یا داخلی چندان چشمگیر نیست، اما کیفیت ساخت قطعات، هزینه‌های پایین نگهداری و دوام بالای تجهیزات آن باعث شده تا تندر ۹۰ همچنان جایگاه ویژه‌ای در بین خودروهای اقتصادی بازار ایران داشته باشد.

چند نکته مهم:

• نسخه اتوماتیک به دلیل وزن بیشتر و گیربکس ۴ دنده، مصرف سوخت بالاتری دارد و شتاب کمتری نسبت به نسخه دستی ارائه می‌دهد.
• در عوض نسخه اتوماتیک برای رانندگی شهری و ترافیک‌های سنگین، بسیار راحت‌تر و بی‌دردسرتر است.
• هزینه‌های نگهداری نسخه دستی کمتر است؛ اما گیربکس اتوماتیک در صورت مراقبت مناسب عمر بالایی دارد.
• بازار خرید و فروش نسخه دستی پررونق‌تر است، اما نسخه اتوماتیک هم طرفداران خاص خودش را دارد، مخصوصاً در شهرهای بزرگ.

رقبای ال ۹۰ در بازار

در بازار خودروهای اقتصادی، تندر ۹۰ با رقبای متعددی روبه‌روست. یکی از نزدیک‌ترین گزینه‌ها از لحاظ قیمتی، دنا پلاس است. دنا پلاس با طراحی مدرن‌تر و امکانات رفاهی بیشتر همچون سانروف، نمایشگر لمسی و تهویه مطبوع اتوماتیک، در نگاه اول جذاب‌تر از ال ۹۰ به نظر می‌رسد. همچنین کیفیت هندلینگ و راحتی صندلی‌های دنا پلاس بهتر است. با این حال، ال ۹۰ در بخش کیفیت فنی، دوام بالاتر و استهلاک کمتر برتری دارد و هزینه‌های نگهداری آن نسبت به دنا پلاس پایین‌تر است. از سوی دیگر، فضای سرنشینان عقب در تندر ۹۰ بیشتر بوده و برای افراد قدبلند مناسب‌تر طراحی شده است. در بحث ایمنی نیز ال ۹۰ موفق به دریافت ۳ ستاره EuroNCAP شده، در حالی که دنا پلاس هنوز توسط مراجع بین‌المللی معتبر مورد ارزیابی قرار نگرفته است.

پژو ۲۰۶ صندوقدار دیگر رقیب مهم تندر ۹۰ محسوب می‌شود. این خودرو با طراحی داخلی مدرن‌تر، هندلینگ بهتر و امکانات بیشتر مانند سیستم صوتی ارتقا یافته، انتخاب جذابی است. با این حال، فضای محدود ردیف عقب و افزایش استهلاک ۲۰۶ صندوقدار در سال‌های اخیر، از نکات منفی آن نسبت به تندر ۹۰ به شمار می‌رود.

از دیگر رقبا می‌توان به برلیانس H330 اشاره کرد که با طراحی به‌روزتر و آپشن‌های رفاهی بیشتر مانند سیستم تهویه خودکار و سنسورهای پارک، توجه خریداران را جلب کرده است. هرچند بازار دست دوم برلیانس و هزینه‌های نگهداری آن، نسبت به تندر ۹۰ در سطح پایین‌تر و بالاتری قرار دارد.

جک J4 نیز با داشتن گیربکس اتوماتیک، مصرف سوخت پایین‌تر و طراحی ظاهری مدرن‌تر، گزینه‌ای قابل بررسی است. این خودرو موفق به دریافت ۵ ستاره ایمنی از موسسه تست تصادف چین شده، اما جاداری کابین و بازار دست دوم آن نسبت به تندر ۹۰ ضعیف‌تر است.

جدول مقایسه مشخصات رقبا

مقایسه ال ۹۰ و دنا پلاس

در یک مقایسه مستقیم بین تندر ۹۰ E2 و دنا پلاس، دنا با طراحی جذاب‌تر و امکانات بیشتر مثل سانروف، تهویه مطبوع اتوماتیک و فرمان برقی، برای بسیاری از خریداران گزینه وسوسه‌کننده‌ای است. از سوی دیگر، تندر ۹۰ با موتور بادوام، مصرف سوخت پایین، استهلاک کمتر و کیفیت ساخت بالاتر، خودرویی اقتصادی و قابل اطمینان برای استفاده طولانی‌مدت محسوب می‌شود. علاوه بر این، فضای کابین جادارتر به خصوص در ردیف عقب، یکی از نقاط قوت مهم تندر ۹۰ نسبت به دنا پلاس است.

مقایسه ال ۹۰ و پژو ۲۰۶ صندوقدار

پژو ۲۰۶ صندوقدار و تندر ۹۰ E2 در یک رده قیمتی قرار دارند، اما تفاوت‌های قابل توجهی بین آن‌ها وجود دارد. از نظر طراحی، کابین پژو ۲۰۶ صندوقدار مدرن‌تر و جوان‌پسندتر به نظر می‌رسد. این خودرو از امکانات بیشتری مانند نمایشگر دیجیتال و تهویه مطبوع اتوماتیک بهره می‌برد. همچنین هندلینگ پژو ۲۰۶ صندوقدار به دلیل ابعاد جمع‌وجورتر و فرمان دقیق‌تر، چابک‌تر از تندر ۹۰ است.

در مقابل، تندر ۹۰ با موتور کم‌استهلاک‌تر، دوام فنی بالاتر و استهلاک کمتر، انتخاب اقتصادی‌تری محسوب می‌شود. در سال‌های اخیر افت کیفیت در پژو ۲۰۶ صندوقدار محسوس بوده و استهلاک این خودرو نسبت به تندر ۹۰ بیشتر است. فضای عقب پژو ۲۰۶ صندوقدار نیز محدودتر بوده و برای سفرهای طولانی راحتی کمتری فراهم می‌کند. از لحاظ ایمنی، تندر ۹۰ با دریافت ۳ ستاره EuroNCAP برتری دارد، در حالی که پژو ۲۰۶ صندوقدار فاقد تست ایمنی معتبر جهانی است.

مقایسه ال ۹۰ و برلیانس H330

برلیانس H330 یکی از رقبای چینی تندر ۹۰ E2 است که با طراحی مدرن‌تر و امکانات رفاهی بیشتر توانسته توجه برخی خریداران را جلب کند. این خودرو با تجهیزاتی همچون نمایشگر لمسی، تهویه دیجیتال و صندلی‌های راحت‌تر نسبت به ال ۹۰ برتری دارد. راحتی فضای کابین برلیانس H330 بیشتر است و در استفاده‌های روزمره حس لوکس‌تری القا می‌کند.

با این حال، بازار دست دوم برلیانس H330 نسبت به تندر ۹۰ ضعیف‌تر است و هزینه‌های نگهداری آن بالاتر می‌باشد. از نظر فنی، موتور ال ۹۰ دوام بالاتری دارد و استهلاک کمتری نشان می‌دهد. همچنین دسترسی آسان‌تر و هزینه پایین‌تر قطعات یدکی تندر ۹۰، برتری مهمی در استفاده بلندمدت محسوب می‌شود. در بحث ایمنی، تندر ۹۰ با دریافت ۳ ستاره EuroNCAP مورد تأیید قرار گرفته، در حالی که ایمنی برلیانس H330 به طور رسمی توسط مراجع معتبر بین‌المللی تست نشده است.

مقایسه ال ۹۰ و جک J4

جک J4 با طراحی به‌روزتر و مجهز بودن به گیربکس اتوماتیک، در مقایسه با تندر ۹۰ دنده‌ای انتخابی جذاب به نظر می‌رسد. این خودرو با امکانات رفاهی بیشتر مانند نمایشگر لمسی، تهویه مطبوع دیجیتال و سانروف، گزینه‌ای مدرن‌تر است. همچنین، گیربکس اتوماتیک جک J4 رانندگی در شهر را راحت‌تر می‌کند.

با این وجود، فضای داخلی جک J4 نسبت به تندر ۹۰ محدودتر است و بازار فروش دست دوم آن نیز ضعیف‌تر عمل می‌کند. از نظر فنی، موتور ال ۹۰ مصرف سوخت پایین‌تر، دوام بالاتر و هزینه نگهداری کمتری دارد. ایمنی جک J4 با دریافت ۵ ستاره از موسسه C-NCAP تأیید شده، در حالی که تندر ۹۰ موفق به کسب ۳ ستاره EuroNCAP شده است. در نهایت، اگر اولویت شما دوام فنی، هزینه‌های کمتر و بازار فروش بهتر است، تندر ۹۰ انتخاب منطقی‌تری خواهد بود.

شرایط استفاده و نگهداری از ال ۹۰

تندر ۹۰ به دلیل کیفیت ساخت بالا، دوام فنی و استهلاک پایین، یکی از خودروهای کم‌دردسر بازار ایران به شمار می‌رود. برای حفظ عملکرد بهینه این خودرو، رعایت نکات نگهداری زیر توصیه می‌شود:

• تعویض منظم روغن موتور: هر ۷٬۰۰۰ تا ۱۰٬۰۰۰ کیلومتر با روغن‌هایی مثل 10W40 یا 5W40 و با استاندارد API SL یا SM.
• تعویض فیلترها: فیلتر هوا و روغن در هر سرویس دوره‌ای باید تعویض شوند.
• تعویض تسمه تایم: هر ۶۰٬۰۰۰ کیلومتر ضروری است تا از آسیب جدی به موتور جلوگیری شود.
• تعویض روغن گیربکس: در مدل‌های دستی، بهتر است هر ۴۰٬۰۰۰ تا ۵۰٬۰۰۰ کیلومتر انجام شود.
• نگهداری صحیح جلوبندی: علی‌رغم دوام بالای سیستم تعلیق، استفاده در مسیرهای ناهموار می‌تواند عمر آن را کاهش دهد.
• بررسی کمک‌فنرها و لاستیک‌ها: تعویض لاستیک‌های جلو معمولاً هر ۴۰٬۰۰۰ تا ۵۰٬۰۰۰ کیلومتر ضروری است.
• دسترسی به قطعات یدکی: قطعات فنی همچنان به وفور موجود هستند، اما برخی قطعات بدنه و تزیینات داخلی ممکن است کمیاب شده باشند.

با رعایت این اصول، تندر ۹۰ می‌تواند سال‌ها بدون مشکل در کنار شما بماند و تجربه‌ای اقتصادی و مطمئن از رانندگی فراهم کند.

راهنمای کامل انتخاب سایز مناسب لاستیک ال 90

لاستیک ال 90 (رنو تندر 90) یکی از قطعات بسیار مهم این خودرو است که مستقیماً بر روی کیفیت رانندگی، ایمنی و مصرف سوخت تاثیر می‌گذارد. سایز استاندارد لاستیک این خودرو 185/65R15 است، اما بسیاری از مالکان به دلایل مختلف از سایزهای جایگزین مانند 195/60R15 و 205/60R15 نیز استفاده می‌کنند. در این مقاله به بررسی کامل سایز مناسب لاستیک ال 90، مزایا و معایب استفاده از سایزهای مختلف و نکات مهم در هنگام خرید لاستیک خواهیم پرداخت.

سایز استاندارد لاستیک ال 90: 185/65R15

رنو تندر 90 به صورت کارخانه‌ای با لاستیک سایز 185/65R15 عرضه می‌شود. این سایز تعادل بسیار خوبی میان نرمی سواری، پایداری خودرو و مصرف سوخت ایجاد می‌کند. عدد 185 نشان‌دهنده‌ی پهنای لاستیک بر حسب میلی‌متر است، 65 درصد نسبت ارتفاع به پهنا را مشخص می‌کند و 15 قطر رینگ (چرخ) بر حسب اینچ است.

مزایای استفاده از سایز استاندارد:

• مصرف سوخت بهینه: مقاومت غلتشی کمتر
• نرمی سواری: جذب بهتر ناهمواری‌های جاده
• هندلینگ قابل قبول: فرمان‌پذیری خوب در سرعت‌های معمول
• کمترین فشار بر جلوبندی و سیستم تعلیق

استفاده از سایز 195/60R15 برای لاستیک ال 90

بسیاری از مالکان به دنبال افزایش چسبندگی خودرو به جاده، سایز 195/60R15 را انتخاب می‌کنند.

مزایا:

• چسبندگی بیشتر: پهن‌تر شدن لاستیک باعث افزایش تماس با سطح زمین می‌شود.
• پایداری بهتر در پیچ‌ها: کنترل بیشتری در سرعت‌های بالا فراهم می‌کند.
• ظاهر اسپرت‌تر: نمای ظاهری خودرو کمی بهتر می‌شود.

معایب:

• کاهش کمی در نرمی سواری: به دلیل فاق کوتاه‌تر (ارتفاع کمتر دیواره لاستیک)
• افزایش جزئی مصرف سوخت: به دلیل پهن‌تر شدن سطح مقطع

استفاده از سایز 205/60R15 برای لاستیک ال 90

بعضی رانندگان به دنبال حداکثر چسبندگی و پایداری، سایز 205/60R15 را انتخاب می‌کنند.

مزایا:

• چسبندگی عالی: مناسب برای رانندگی‌های اسپرت‌تر یا جاده‌های لغزنده
• پایداری فوق‌العاده در پیچ‌ها

معایب:

• فشار بیشتر به سیستم تعلیق: احتمال آسیب به قطعات جلوبندی در بلندمدت بیشتر می‌شود.
• کاهش شتاب اولیه: افزایش وزن چرخ و سطح تماس باعث افت ناچیز شتاب می‌شود.
• مصرف سوخت بالاتر: نسبت به سایز استاندارد

نکات مهم هنگام تغییر سایز لاستیک ال 90

• حفظ قطر کلی چرخ: قطر چرخ باید تا حد امکان نزدیک به سایز استاندارد باقی بماند تا خطای کیلومترشمار و اختلال در سیستم‌های ترمز (ABS) و ESP به حداقل برسد.
• انتخاب برند معتبر: کیفیت لاستیک تاثیر زیادی بر عملکرد خودرو دارد. برندهایی مثل میشلن، بریجستون، کومهو، نکسن و ایران تایر گزینه‌های خوبی برای لاستیک ال 90 هستند.
• تنظیم باد مناسب: تغییر سایز ممکن است نیاز به تنظیم مجدد فشار باد لاستیک داشته باشد.
• بررسی فضای گلگیر: در برخی موارد، بخصوص با سایز 205، باید از مناسب بودن فضای چرخ داخل گلگیر مطمئن شوید تا در پیچ‌های شدید یا دست‌اندازها به بدنه گیر نکند.

نتیجه‌گیری

انتخاب بهترین سایز برای لاستیک ال 90 بستگی به نیازهای شما دارد. اگر نرمی سواری و مصرف سوخت برایتان اولویت دارد، همان سایز استاندارد 185/65R15 را حفظ کنید. اگر به دنبال چسبندگی بیشتر و ظاهر اسپرت‌تر هستید، سایزهای 195/60R15 یا 205/60R15 می‌توانند گزینه‌های مناسبی باشند. با این حال، باید به تغییرات احتمالی در فرمان‌پذیری، مصرف سوخت و فشار به جلوبندی خودرو توجه داشته باشید.

سایز لاستیک ال 90

185/65R15

سایز جایگزین لاستیک ال 90

195/60R15

سایز جایگزین لاستیک ال 90

205/60R15