اگر سه خودروی پیکان، پراید و پژو ۴۰۵ هرگز طراحی و تولید نمیشدند، شاید امروز اثری از صنعت خودروسازی ایران بهگونهای که اکنون میشناسیم وجود نداشت. این سه خودرو، پایه و اساس توسعه بسیاری از محصولات فعلی خودروسازان بزرگ کشور نظیر ایرانخودرو و سایپا را تشکیل دادهاند. پلتفرمهای پراید و پژو ۴۰۵، هستهی اصلی بسیاری از مدلهای ملی از جمله تیبا، ساینا، کوییک، سمند، دنا و دنا پلاس را تشکیل میدهند. از سوی دیگر، پیکان به عنوان نخستین خودروی تولید انبوه ایران، جایگاهی خاص در ذهن و خاطرهی ایرانیان دارد و تا سال ۱۳۸۴ به عنوان یکی از ارزانترین و پرفروشترین خودروهای کشور روی خط تولید باقی ماند.
در اواخر دهه ۷۰ شمسی، ایرانخودرو تصمیم گرفت برای پر کردن فاصله قیمتی و کیفی میان دو محصول پرفروش خود، پیکان و پژو ۴۰۵، خودرویی جدید با ترکیب بدنه پژو ۴۰۵ و پیشرانه پیکان تولید کند. نتیجه این تصمیم، خودرویی با نام پژو آردی بود که به دلیل قیمت مناسبتر نسبت به پژو ۴۰۵ و فضای داخلی بهتر از پیکان، خیلی زود توجه بازار را به خود جلب کرد و به صفهای خرید طولانی انجامید.
با این حال، استفاده از پیشرانه و گیربکس پیکان روی بدنهی پژو ۴۰۵ باعث شد پژو آردی از نظر فنی و هندلینگ عملکرد مناسبی نداشته باشد. در پی این ضعفها، ایرانخودرو نسخه بهبود یافتهای از این خودرو با سیستم سوخترسانی انژکتوری و امکاناتی نظیر فرمان هیدرولیک و کولر را با نام پژو روآ روانه بازار کرد.
در سال ۱۳۸۸ نیز مدل روآ سال با موتور ۱۷۰۰ سیسی و قابلیت گازسوز به صورت پایه عرضه شد. این نسخه موفق به دریافت استاندارد آلایندگی یورو ۳ شد و از نظر طراحی بدنه، تفاوت چندانی با پژو ۴۰۵ نداشت. در نهایت، در دهه ۱۳۹۰ خط تولید پژو روآ متوقف شد و امروزه تنها نسخه وانت این خودرو، یعنی وانت آریسان، همچنان بر پایه همین پلتفرم در خطوط تولید ایرانخودرو ساخته میشود.
پژو روآ سال که نسخهای بهروزشده از مدل اولیه روآ محسوب میشود، همچنان بر پایه پلتفرم و طراحی ظاهری پژو ۴۰۵ تولید شده است. هرچند تلاشهایی برای بهبود جزئی ظاهر خودرو صورت گرفته، اما از نظر طراحی بدنه، همچنان با همان استایل دهه ۸۰ میلادی روبهرو هستیم. تفاوت میان روآ سال و پژو ۴۰۵ بیشتر در جزئیاتی مانند نشان تجاری عقب خودرو و صدای موتور خلاصه میشود. با وجود طراحی قدیمی، برخی مشتریان ایرانی همچنان ظاهر این خودرو را نسبت به رقیب اقتصادیاش یعنی پراید، جذابتر میدانند.
در داخل کابین نیز شباهتها با پژو ۴۰۵ ادامه دارد. داشبورد، فرمان دوشاخه، رودریها و صندلیها همان اجزای آشنای ۴۰۵ هستند که فضای ساده و قدیمی اما جاداری را شکل دادهاند. طراحی غربیلک فرمان که از نسلهای پیشین برگرفته شده، نمایی نهچندان خوشایند به کابین داده و بهتر بود در این نسخه با نمونههای مدرن جایگزین میشد.
کیفیت مواد استفاده شده در کابین متوسط ارزیابی میشود؛ قسمت بالای داشبورد از متریال نرم و قابل قبول ساخته شده، اما سایر بخشها از پلاستیک خشک بهره میبرند که کیفیت مناسبی ندارد. با این حال، فضای داخلی گسترده، آن را برای خانوادهها به گزینهای کاربردی تبدیل کرده است.
از امکانات نسبتا مناسب پژو روآ سال میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
پژو روآ سال از یک پیشرانه چهار سیلندر ۱.۷ لیتری (۱۷۰۰ سیسی) بهره میبرد که نسخهای بهینهسازیشده از موتور پیکان محسوب میشود. این موتور توانایی تولید ۸۸ اسب بخار قدرت و ۱۴۰ نیوتنمتر گشتاور را دارد.
از نظر عملکرد، شتاب صفر تا صد کیلومتر بر ساعت این خودرو حدود ۱۲.۷ ثانیه اعلام شده و حداکثر سرعت آن به ۱۷۵ کیلومتر بر ساعت میرسد. مصرف سوخت ترکیبی پژو روآ سال در حدود ۸.۴ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر برآورد شده است. قدرت تولیدی توسط یک جعبهدنده ۵ سرعته دستی به محور عقب منتقل میشود.
مزایا:
معایب:
پژو روآ بهعنوان یک خودروی اقتصادی با ساختار نیمهایرانی، در زمان عرضه خود به بازار، توانست توجه قشر متوسط و ضعیف جامعه را جلب کند؛ بهویژه آن دسته از خریدارانی که توان مالی خرید خودروهایی مانند پژو ۴۰۵ یا سمند را نداشتند. این خودرو به دلیل قیمت پایینتر، هزینه نگهداری کم، و فراوانی قطعات یدکی، در رده خودروهای پرطرفدار اقتصادی قرار گرفت.
در حال حاضر نیز پژو روآ در بازار خودروهای دست دوم همچنان طرفداران خاص خود را دارد. نمونههای سالم و کمکارکرد این خودرو اغلب با استقبال مناسب مواجه شده و فروشندگان معمولا در مدت زمان کوتاهی میتوانند مشتری پیدا کنند، بهویژه اگر خودرو از نظر فنی و ظاهری در شرایط خوبی باشد.
با توجه به گرانی خودروهای نو و کاهش توان خرید بخش بزرگی از جامعه، استقبال از خودروهای کارکردهای مثل پژو روآ که هزینه نگهداری پایینتری دارند، افزایش یافته است. بنابراین میتوان گفت بازار خرید و فروش پژو روآ در حال حاضر وضعیت نسبتاً پررونقی دارد، بهویژه در میان خانوادههایی که بهدنبال گزینهای اقتصادی، جادار و در دسترس هستند.
اگر مالک پژو روآ هستید، حتماً میدانید که یکی از مهمترین فاکتورها در عملکرد و ایمنی خودرو، انتخاب درست لاستیک است. سایز استاندارد لاستیک پژو روآ معمولاً 185/65R14 است، اما بسیاری از مالکان به دنبال تغییر سایز و استفاده از گزینههایی مانند 195/60R14 یا 205/60R14 هستند. در این مقاله به بررسی این گزینهها میپردازیم تا بتوانید بهترین تصمیم را برای خودروی خود بگیرید.
این سایز، سایز کارخانهای و توصیهشده برای پژو روآ است. مزایای این سایز عبارتاند از:
این سایز کمی پهنتر و کوتاهتر از لاستیک استاندارد است.
مزایا:
معایب:
این سایز از دو سایز قبلی پهنتر است.
مزایا:
معایب:
برای انتخاب مناسبترین لاستیک پژو روآ، به نکات زیر توجه داشته باشید:
لاستیک پژو روآ با سایز استاندارد 185/65R14 عملکرد بهینه و نرمی خوبی را ارائه میدهد. با این حال، در صورتی که به دنبال چسبندگی بیشتر یا ظاهر اسپرتتر هستید، میتوانید از سایزهای 195/60R14 یا 205/60R14 استفاده کنید، البته با در نظر گرفتن مزایا و معایب هرکدام.
همیشه قبل از تغییر سایز لاستیک، با مکانیک متخصص یا کارشناسان تایر مشورت کرده و از تطابق آن با مشخصات فنی خودرو مطمئن شوید.